Έριξε τη μεγάλη ζαριά ο Χρυσοχοΐδης

Αποκαθήλωσε τον Παπανδρέου

«Τουλάχιστον ο Χρυσοχοΐδης τόλμησε, εκεί όπου οι άλλοι σιωπούν ή κρύβονται»...

Η παραπάνω εκτίμηση-σχολιασμός κορυφαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ, σχετικά με την παρέμβαση του υπουργού Ανάπτυξης στις εσωκομματικές διεργασίες, αποτυπώνει μια πραγματικότητα που δύσκολα μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει, άσχετα με το ότι μια τέτοια τοποθέτηση ελάχιστοι τολμούν να την κάνουν δημόσια... Η αλήθεια, αναφορικά με την πρωτοβουλία του υπουργού και δελφίνου, είναι ότι ο Χρυσοχοΐδης έριξε μια μεγάλη ζαριά. Αν του βγει, μπορεί να κάνει την έκπληξη και να σπάσει το ισχυρό «δίδυμο» των δελφίνων, δηλαδή των Βενιζέλου και Λοβέρδου. Αλλά κι αν δεν του βγει, αν δηλαδή συσπειρωθούν εναντίον του και οι άλλοι δελφίνοι και άλλα κορυφαία στελέχη και καταφέρουν να τον περιθωριοποιήσουν, τουλάχιστον θα έχει το επιχείρημα ότι αυτός μίλησε, δεν σιώπησε. Το ζήτημα βέβαια είναι αν ακόμα και μια εναντίον του συσπείρωση στελεχών και δελφίνων θα καταφέρει να πείσει τη βάση. Είναι αμφίβολο, αν μπορούν να το πετύχουν. Κι αυτό επειδή ο Χρυσοχοΐδης στην πραγματικότητα είπε δημόσια όσα σχεδόν όλοι λένε κατ’ ιδίαν αλλά δεν τολμούν να δημοσιοποιήσουν, διότι υπακούουν σε λογικές ισορροπιών, συμμαχιών και σε άλλες σκοπιμότητες. Τόλμησε επίσης να κάνει κάτι που όλοι οι άλλοι δεν έχουν μέχρι σήμερα τολμήσει, δηλαδή αυτοκριτική. Αναφέρθηκε στις δικές του ευθύνες για τα δύο τελευταία χρόνια διακυβέρνησης της Ελλάδας απ' το ΠΑΣΟΚ, αφού ήταν κορυφαίος υπουργός. Μίλησε για τη φτώχεια, την ύφεση, τη μεγάλη δοκιμασία που περνά ο λαός, για τον διεθνή διασυρμό της χώρας, χωρίς ωραιοποιήσεις ή υπεκφυγές. Φαίνεται, όμως, ότι αυτό που κυρίως ενόχλησε ήταν η θαρραλέα τοποθέτησή του, ότι «μόνο σε αποικία θα ήταν ο Γιώργος ξανά υποψήφιος» με τις τραγικές συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί! Έθιξε, βλέπετε, ιερά και... όσια, τοτέμ τα οποία οι άλλοι δελφίνοι αφήνουν στο απυρόβλητο, επειδή δεν θέλουν να χάσουν την εύνοια του Γιώργου και των υποστηρικτών του, αδιαφορώντας για το ότι τα ίδια ακριβώς λίγο-πολύ πιστεύει και η συντριπτική πλειοψηφία του δοκιμαζόμενου λαού. Ίσως εκεί ακριβώς να στόχευε με την παρέμβασή του ο Χρυσοχοΐδης. Στον λαό, δηλαδή, στη βάση, έξω από εσωκομματικούς συσχετισμούς και συμμαχίες παρασκηνίου. Γι’ αυτό επισημάναμε ότι έριξε μια ζαριά. Αν δηλαδή ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκλεγεί με εκλογές απ’ τη βάση και προσέλθει αρκετός κόσμος, τότε αντικειμενικά ευνοείται. Αν όχι, τότε θα ριχτεί στην πυρά... Να τονίσουμε, ακόμα, ότι ο Χρυσοχοΐδης τόλμησε να μιλήσει δημόσια και να ανοίξει ένα επί της ουσίας πολιτικό διάλογο, εκεί ακριβώς που την τελευταία περίοδο στο ΠΑΣΟΚ ο πολιτικός διάλογος, η αντιπαράθεση, γίνονται με... ραβασάκια, επιστολές, αλληλογραφία, μανιφέστα, άρθρα, εν πολλοίς άνευ σοβαρού πολιτικού περιεχομένου. Δηλαδή σαν... πασαρέλα, για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση που ακούστηκε πολύ τη βδομάδα που πέρασε...