«Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις»...

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αν προσπαθούσα να ξεχωρίσω ένα στοιχείο που διέπει και χαρακτηρίζει το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, αυτό θα ήταν η επιστροφή του συστήματος δημόσιας υγείας κοντά στον πολίτη και στις ανάγκες του.Αυτή νιώθουμε ως πρώτη υποχρέωσή μας και αυτήν υπηρετούμε σε όσα επίπεδα μπορούμε. Γιατί δεν πέτυχαν άραγε τόσες προηγούμενες μεταρρυθμίσεις; Για πολλούς λόγους αλλά σίγουρα και γιατί δεν κατάφεραν να ανατρέψουν την καθεστηκυία κατάσταση. Δεν έκαναν ρήξεις. Δεν πιέστηκαν αρκετά για να συμμορφωθούν με τα δημόσια οικονομικά.Συντηρήθηκε, έτσι, ένα σύστημα που κατέληξε να εξυπηρετεί άλλες δυνάμεις και συχνά να αφήνει τον ασθενή στην τύχη του.Η κοινή λογική ανατράπηκε τελείως: Φτάσαμε σε σημείο όλοι οι ενδιάμεσοι κρίκοι, τα μέσα και τα εργαλεία να φέρονται ως πιο σημαντικά από τον πολίτη για τον οποίο υπάρχουν, από τον πολίτη ο οποίος πληρώνει.Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,Τις προηγούμενες μέρες στην Επιτροπή κάποιος μας είπε ότι έχουμε ανοίξει πόλεμο με όλους.
ΛΑΘΟΣ!
Έχουμε επιτέλους ανοίξει συζήτηση με ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως για ΟΛΑ εκείνα τα θέματα που ήταν επί δεκαετίες ταμπού, αποσιωπούνταν Ή διευθετούνταν με ένα «κλείσιμο του ματιού».Ακόμα και αν χρειαζόταν να ανοίξουμε πόλεμο, σας βεβαιώνω ότι δε θα διστάζαμε να σταθούμε απέναντι σε όσους βάζουν το ατομικό και ομαδικό τους συμφέρον πάνω από τα δικαιώματα των πολιτών και των ασθενών σε μια καλύτερη υγεία. Έχουμε πλήρη επίγνωση της δυσκολίας του έργου μας.
Όσο δύσκολη κι αν είναι διοικητικά η οργάνωση της νέας πραγματικότητας, μας δίνει δύναμη η καθημερινή υποστήριξη που εισπράττουμε από τους πολίτες, οι οποίοι βλέπουν ότι η σελίδα γυρίζει.
Γιατί στο τέλος οι πολίτες θα κρίνουν την έκβαση αυτής και κάθε άλλης μάχης.Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα ήθελα να αναφερθώ στα σοβαρά επιμέρους οφέλη που θα αποκομίσει το δημόσιο σύστημα υγείας από τις παρεμβάσεις που επιχειρούνται με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
Αλλάζουμε τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι προμήθειες των φορέων Υγείας.
Το σύστημα προμηθειών υγείας αλλάζει διαρθρωτικά. Πρόκειται για μια επείγουσα παρέμβαση. Τα τελευταία χρόνια όλοι μιλούσαμε για τη «μαύρη τρύπα» των ελλειμμάτων και των χρεών των νοσοκομείων, για κακοδιαχείριση, σπατάλη και διαφθορά. Αλλά δεν είχε κατατεθεί στο τραπέζι μια ολοκληρωμένη πρόταση για την περιστολή της δαπάνης.
Όλοι γνωρίζουμε τις στρεβλώσεις και τη «γκρίζα» οικονομία, που διαβρώνουν το σύστημα υγείας στη χώρα μας και θεριεύουν, χρόνο με το χρόνο. Οι δυσλειτουργίες του συστήματος, επέτρεψαν σε ένα πλέγμα συμφερόντων, συχνά αλληλοσυγκρουόμενων, να διεκδικεί –και να επιτυγχάνει– όλο και μεγαλύτερο μερίδιο κέρδους.
Και δεν αναφέρομαι στο κέρδος εντός της λογικής της αγοράς, αναφέρομαι σε παρασιτικές λογικές και πρακτικές που απομυζούν οικονομικά το δημόσιο χρήμα.
Η παραοικονομία, η σπατάλη, τα φαινόμενα απάτης και διαφθοράς, που πρωτίστως προσβάλλουν την ηθική τάξη και τις αρχές της διαφάνειας, της ισότητας και της δικαιοσύνης, έχουν σαν πρόσθετη επίπτωση την απώλεια σημαντικών πόρων, και την επιβάρυνση των ίδιων των πολιτών.
Η αλλαγή του συστήματος προμηθειών έρχεται να συμπληρώσει την προσπάθεια που εντείνεται τους τελευταίους μήνες για ορθή διαχείριση και διαφάνεια στο χώρο της Υγείας.
Δημιουργούμε σύστημα ενιαίας πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας – ΕΟΠΥΥ.
Η δεύτερη διαθρωτική αλλαγή, είναι –κατά τη γνώμη μου– η μεγαλύτερη παρέμβαση που επιχειρεί το συζητούμενο σχέδιο νόμου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στα 28 χρόνια που πέρασαν, προσπαθήσαμε, αλλά δυστυχώς δε βρέθηκε ποτέ η «σωστή» στιγμή για να φτιάξουμε ένα άρτιο πρωτοβάθμιο σύστημα υγείας. Και χάθηκαν πολλές τέτοιες ευκαιρίες, και μάλιστα σε εποχές οικονομικής ευημερίας.
Έτσι, ούτε οι ανάγκες καλύπτονταν στο εύρος που έπρεπε, ούτε οι ασθενείς είχαν την εξυπηρέτηση που τους έπρεπε, ούτε τα νοσοκομεία μπορούσαν να λειτουργήσουν κανονικά, παρά τις – πολλές φορές ηρωικές - προσπάθειες των εργαζομένων σε αυτά. Είναι αποκαρδιωτικό: Σήμερα περίπου 4.000.000 πολίτες αναγκάζονται να περιφέρονται μεταξύ υπηρεσιών, λόγω γραφειοκρατίας και ανεπαρκειών, για να εξασφαλίσουν το αυτονόητο δικαίωμά τους στην πρωτοβάθμια υγεία.
Θα θέλαμε πολύ, να επιχειρούσαμε αυτήν την τομή υπό καλύτερες δημοσιονομικές συνθήκες.
Ας είμαστε ειλικρινείς: σήμερα μπορούμε μόνο να θέσουμε τις βάσεις.
Αμέσως μετά, στο πιο κρίσιμο στάδιο, να ελέγξουμε την εφαρμογή. Και στην πρώτη οικονομική «ανάσα» για τη χώρα, θα επενδύσουμε στην πρωτοβάθμια υγεία όπως πραγματικά θέλουμε και πρέπει.
Παρά τις αντιξοότητες σας βεβαιώνω ότι θεωρώ μεγάλη τιμή ότι συμμετέχω στη θεμελίωση, στα πρώτα βήματα, ενός ενιαίου και ρεαλιστικού συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Τι επιτυγχάνουμε με τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας:

• Συγκέντρωση της παροχής υγείας σε ένα Υπουργείο

• Ενιαίους κανόνες και ισότιμη πρόσβαση για όλους τους ασφαλισμένους

• Εξυπηρέτηση του πολίτη με υπηρεσίες κοντά στον τόπο διαμονής και εργασίας του.

• Δυνατότητα συμβάσεων με τον ιδιωτικό τομέα για συμπλήρωση των κενών και εξασφάλιση ποιοτικών υπηρεσιών, όπου αυτές λείπουν.

Θέλω να τονίσω με όποιον τρόπο μπορώ, ότι το επίκεντρο των παρεμβάσεών μας είναι ο πολίτης. Πέρα από τις τεχνικές λεπτομέρειες, αυτό είναι το πραγματικά νέο στοιχείο του σχεδιασμού μας.

Και ίσως εκεί εστιάζονται τελικά και πολλές από τις αντιδράσεις που έχουμε εισπράξει.

Γιατί όλες αυτές τις μέρες, με τις πολλές διαμάχες για τις λεπτομέρειες δεν άκουσα ούτε ένα επιχείρημα, ούτε μία πρόταση για τη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών προς τον πολίτη. Ακόμα και όταν οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: με τον ΕΟΠΥΥ οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ αποκτούν πρόσβαση σε σχεδόν διπλάσιους γιατρούς. Από 7.000 θα γίνουν αμέσως 12.000, και η προοπτική είναι να φτάσουν τους 30.000.

Επίσης, οι ήδη εργαζόμενοι στο σύστημα διασφαλίζονται απολύτως: κανένας δε χάνει τη δουλειά του.

Για ένα σύστημα, λοιπόν, που πορεύτηκε επί σειρά ετών με:

- ραντεβού 2 μήνες μετά,

- με ουρές ασθενών, ηλικιωμένων και ανήμπορων από τα χαράματα - με ζέστη, βροχή, κρύο - για υπηρεσίες που πλήρωναν όλη τους τη ζωή,

- με πολλές καταγγελίες για τον τρόπο λειτουργίας και την επάρκεια των μονάδων,

ΚΑΝΕΝΑΣ δεν είδαμε να φέρει μια σοβαρή πρόταση βελτίωσης. Λες και ο ασφαλισμένος είναι περαστικός! Σα να βρίσκεται στην εικόνα … παρεμπιπτόντως!

Επιπλέον, σημαντικότατη θεωρώ τη ρύθμιση 2 θεμάτων του ΕΣΥ που δημιουργούσαν μέχρι σήμερα τα δικά τους αδιέξοδα.

Το πρώτο είναι το ζήτημα της προαιρετικής παράτασης της υπηρεσίας των αγροτικών γιατρών, από 2- 12 μήνες μετά τη λήξη της θητείας τους. Η πολύτιμη υπηρεσία των εκατοντάδων αγροτικών ιατρείων στην ύπαιθρο ουσιαστικά ακυρωνόταν από τις μεγάλες παύσεις λειτουργίας τους μεταξύ των θητειών των γιατρών. Για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του πολίτη και την ανάσχεση της ερήμωσης της περιφέρειας θεωρήσαμε σωστή την προαιρετικά επέκταση της θητείας και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ την έγκαιρη προκήρυξη της θέσης που πρόκειται να κενωθεί.

Το άλλο θέμα, είναι η εφημέρευση των μονάδων υγείας του ΕΣΥ. Έγιναν πολλές συζητήσεις και προσαρμογές. Το σύστημα είχε διαχρονικά προβλήματα που, έτειναν να χειροτερεύσουν με τις νέες δημοσιονομικές επιταγές. Θεωρώ ότι η τελική ρύθμιση των ζωνών ανταποκρίνεται με το δικαιότερο δυνατό τρόπο στις ανάγκες υγείας του πληθυσμού και στις δυνατότητες των μονάδων υγείας.

Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με μια παρέμβαση για την αναπηρία που παρακολούθησα πολύ στενά και που αφορά τη Β. Ελλάδα.

Στο έκτο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου, ρυθμίζουμε την μετατροπή της Σχολής Τυφλών Θεσσαλονίκης από νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που θα λειτουργεί ως παράρτημα του ΚΕΑΤ. Παρακολούθησα αυτό το θέμα προσωπικά, από τις πρώτες ημέρες μου στο Υπουργείο. Ήταν μια σχολή χωρίς οργανισμό, χωρίς πιστοποίηση, με μεγάλες οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία και με θολή κατάσταση των οικονομικών της. Με την παρέμβασή μας όλα αυτά τελειώνουν. Εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα της σχολής που επιτελεί τόσο σημαντικό ρόλο στη Β. Ελλάδα και η ποιοτικότερη παροχή υπηρεσιών στους τυφλούς.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης διεξάγει συγκροτημένο κοινωνικό διάλογο και συζητά κάθε σοβαρή πρόταση και πρόθεση με όλους. Όμως τελικός και πιο σημαντικός συνομιλητής μας παραμένει ο πολίτης.

Ευχαριστώ