«Επί δεκαεπτά χρόνια διοργανωτής συναυλιών σε Βοστώνη και Λος Αντζελες, διαπίστωνα συνεχώς ότι το 70% των πωλήσεων κατά τη διάρκειά τους αφορούσε τις μπίρες. Εκεί λοιπόν μου μπήκε η ιδέα, να γυρίσω στην Ελλάδα και να φτιάξω τη δική μου μπίρα».
Ρισκάρισε, αλλά την καλή αρχή, όπως λέει, την έκανε. Μένει τώρα να επεκτείνει κι άλλο το εγχείρημά του, να εδραιωθεί στην αγορά. Από πέρυσι στα βαθιά της βύνης και του λυκίσκου, ο 40χρονος Διονύσης Χατζόπουλος σερβίρει από κοινού με τη σύζυγό του Μαρία την μπίρα Νέδα. Συνιδιοκτήτες της Μεσσηνιακής Μικροζυθοποιίας ΕΠΕ, στη μικρή μονάδα τους, στον δρόμο μεταξύ Μεσσήνης και Βελίκας, παράγουν από τον Απρίλιο του 2009 τα δικά τους μπουκάλια, των 330 και 500 ml.
«Στην Ελλάδα ουσιαστικά ισχύει μονοπώλιο, από τη στιγμή που μία και μόνο εταιρεία καλύπτει το 85% της αγοράς. Εκτιμήσαμε δηλαδή πως υπήρχε χώρος, προσοδοφόρο έδαφος και για μας για ένα τέτοιο βήμα. Είχαμε και άλλα εμπόδια να προσπεράσουμε: παιδευτήκαμε, για παράδειγμα, επί τρία χρόνια ωσότου εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες άδειες, από τον Δήμο, την Πολεοδομία, τις Διευθύνσεις Περιβάλλοντος, Ανάπτυξης και Εμπορίου, μέχρι και από την Αρχαιολογική Υπηρεσία! Η γυναίκα μου υποχρεώθηκε να αφήσει στην άκρη τη δουλειά της, ως διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων στην Αθήνα, για να με ακολουθήσει. Με πίστεψε όμως και με στήριξε εξαρχής σ΄ αυτό που τώρα μαζί κάνουμε! Ακόμη βέβαια είμαστε σε εμβρυακό στάδιο, οι πωλήσεις μας δεν μας επιτρέπουν να μιλήσουμε προς το παρόν για δικαίωση. Ωστόσο ήδη είμαστε σε θέση να παράγουμε ώς και 70.000 φιάλες μηνιαίως», λέει στα «ΝΕΑ» ο μεσσήνιος ζυθοποιός.
Στην οικογενειακή επιχείρησή του απασχολούνται σήμερα άλλοι πέντε εργαζόμενοι, μετρημένοι άλλοι ως εξωτερικοί συνεργάτες. «Ξεκινήσαμε ως μπίρα ΄Μessina΄, αλλά αντιληφθήκαμε πως ιταλική ζυθοποιία είχε προλάβει να κατοχυρώσει την ονομασία αυτή, στη Μεσσίνα της Σικελίας. Επιλέξαμε, έτσι, το όνομα της Νέδας-του μοναδικού ποταμού με θηλυκή ονομασία- για να αντιπροσωπεύει την περιοχή, αλλά και για να θυμίζει κάτι από μυθολογίατην ομώνυμη νύμφη, Νέδα, τροφό του Δία. Μιλάμε για καθαρή ελληνική μπίρα, χωρίς χημικά, με βάση τον γερμανικό νόμο του 1516, περί καθαρότητας του ζύθου. Είναι προϊόν παστεριωμένο και φιλτραρισμένο...», λέει.
Με... όπα και Μέγα Αλέξανδρο!
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ η μπίρα είναι ελληνική υπόθεση, έστω με καναδική συνδρομή. «Δύο είμαστε οι παραγωγοί της Ζέος, αυτοί που κάνουμε και όλες τις εργασίες: εγώ και ο Ντέιβιντ Γουντ- ο καναδός διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης Ζέος Ζυθοποιία Α.Ε., που άρχισε να λειτουργεί το 2000, αρχικά με έλληνα ιδιοκτήτη. Στο εργοστάσιό μας, στο 1ο χλμ. Ινάχου- Αργους, παράγουμε σήμερα τέσσερις διαφορετικές μπίρες με βύνη σιταριού, παστεριωμένες και απαστερίωτες, σε πλαστικές και γυάλινες φιάλες, αλλά και βαρέλια. Ετησίως, σε φουλ ρυθμούς, μπορούμε να παράγουμε ώς και έξι εκατομμύρια τόνους, 1.600 μπουκάλια ανά ώρα», εξηγεί ο Βαγγέλης Μπούρας, αρμόδιος για την παραγωγή και διακίνηση των εμπορευμάτων.
«Η μπίρα μας είναι ελληνικότατη, καθώς παράγεται με νερό από τις πηγές του Αναβάλου. Και το όνομά της προέρχεται από το αρχαίο ρήμα ζέω, που σημαίνει βράζω, το διαλέξαμε επειδή ακριβώς το προϊόν μας βράζεται. Εδώ και πέντε χρόνια μάλιστα αναγράφουμε και το επιφώνημα “όπα” στην ετικέτα μας, στα μπουκάλια μας έχουμε ακόμη και την ελληνική σημαία και τον Μέγα Αλέξανδρο! Μέχρι τώρα, ευτυχώς, τα πάμε καλά, έστω με πωλήσεις μόνο σε καφετέριες, ξενοδοχεία και εστιατόρια του νομού, μικρότερες ποσότητες και σε επιλεγμένα μίνι μάρκετ και κάβες της Αττικής. Καταλαβαίνουμε ότι όλο αυτό θέλει και τον χρόνο του, δεν βιαζόμαστε. Το σημαντικό είναι πως ετοιμαζόμαστε και για τις πρώτες εξαγωγές μας σε ΗΠΑ και Καναδά!», λέει.
Gourmet απόλαυση
ΦΡΕΣΚΙΑ γεύση Κέρκυρας υπόσχεται από το 2009 και η Κερκυραϊκή Μικροζυθοποιία ΕΠΕ. Με έδρα τους στον Αρίλλα, οι ζυθοποιοί Σπύρος και Θανάσης Καλούδης, πατέρας και γιος, βγάζουν στο εμπόριο τρεις διαφορετικές μπίρες. «Πρόκειται για ζωντανά προϊόντα, με φυσικό άρωμα και γεύση, δίχως χρωστικές ή αρωματικές ύλες. Επιπλέον παράγονται, ζυμώνονται και ωριμάζουν με τον παραδοσιακό τρόπο, σ΄ ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο, που μπορεί να διασφαλίσει την ποιότητα που επιτάσσει και η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Είναι μπίρες που καταλήγουν ώριμες στην αγορά, δεν υπόκεινται σε καμία διαδικασία κονσερβοποίησης για έξτρα διάρκεια. Αντιθέτως είναι φρέσκες, διατηρούνται μόλις για δύο μήνες, μόνο για λίγες μέρες εκτός ψυγείου. Ούτε και φιλτράρονται, ώστε να μην αφαιρείται η μαγιά τους, αλλά να διατηρούνται όλες οι βιταμίνες Β. Παράλληλα, δεν έχουν υποστεί σταθεροποίηση, προκειμένου να μη χάνουν τις ωφέλιμες για τον οργανισμό πρωτεΐνες και πολυφαινόλες - γι΄ αυτό και στο ποτήρι είναι θολές.
Είναι... Χάρμα και γίνεται ανάρπαστη
Ο 41ΧΡΟΝΟΣ γερμανός μαθηματικός Μπερντ Μπρινκ και ο 40χρονος μηχανολόγος μηχανικός Γιάννης Λιονάκης είναι οι δύο μερακλήδες μπιροπαραγωγοί της Κρήτης. Ο πρώτος στους Αρμένους Ρέθυμνου (Ρεθυμνιακή Ζυθοποιία ΑΒΕΕ), όπου εμφιαλώνει από το 2001 την πρώτη ελληνική βιολογική μπίρα, την Βrink΄s Rethymnian, που είναι ήδη αναγνωρίσιμη και πέρα από το νησί. Εκπρόσωπος των Χανίων, ο κ. Λιονάκης έστησε επίσης μόνος του την ομόρρυθμη εταιρεία του, την Κρητική Ζυθοποιία «Χάρμα», στο Ζουνάκι, 25 χιλιόμετρα από την πόλη. Η ομώνυμη μπίρα του ήδη γίνεται ανάρπαστη. «Κατά γενική ομολογία οι μπίρες μας, ξανθιά και μαύρη, είναι καλές. Γι΄ αυτό και όλη η παραγωγή μας, 70.000 λίτρα ετησίως, εξαντλείται εντός νομού. Είναι που ο κόσμος έχει αναγνωρίσει πως πρόκειται για ένα εξαιρετικό προϊόν, απαστερίωτο και αφιλτράριστο, χωρίς άλλη επεξεργασία στα συστατικά του. Σαν να πίνεις φυσικό χυμό πορτοκαλιού, αντί για μια πορτοκαλάδα με ανθρακικό», λέει.
«Μπήκαμε στον Αναπτυξιακό Νόμο, βάλαμε και λεφτά από την τσέπη μας, συνολικά το κόστος λειτουργίας μας ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο ευρώ. Οσο για τα περιθώρια κέρδους μας, θα έλεγα πως πρόκειται τελικά για ένα πολύ ακριβό χόμπι, απόσβεση δεν θα κάνουμε ποτέ, εάν δεν επεκταθούμε».
«Το καλύτερο φάρμακο!»
ΠΡΩΗΝ φαρμακοποιός στο επάγγελμα, ο 47χρονοςΑλέξανδρος Κουμάντος έκανε την μπίρα... φάρμακό του! Από τον Σεπτέμβριο του 2005 έστησε στη Δραπετσώνα την Πειραϊκή Μικροζυθοποιία, σήμερα Α.Ε., έγινε ένας από τους τρεις παραγωγούς στην Ελλάδα που εμφιαλώνουν βιολογική μπίρα, τη στέλνει πλέον και σε ελβετική αλυσίδα ντελικατέσεν. «Βγαίναμε στο εξωτερικό και ευχαριστιόμασταν να πίνουμε μπίρα, εδώ τέτοιες γεύσεις δεν υπήρχαν. Αυτές λοιπόν είπαμε να προσφέρουμε, όχι να μιμηθούμε βιομηχανικές μπίρες που υπήρχαν ήδη στα ράφια. Σήμερα πια λέμε πως αξίζει τον κόπο όλη αυτή η προσπάθεια και σκληρή δουλειά! Αλλά για να είσαι συνεχώς στην αγορά, χρειάζεσαι και διαρκείς επενδύσεις, πράγμα δύσκολο στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε υποστήριξη από πουθενά, ό,τι κάνουμε είναι από ίδια κεφάλαια. Φέτος σκοπεύουμε και να μεταστεγαστούμε στη Βιομηχανική Περιοχή Λαμίας, για να φύγουμε από κατοικημένη περιοχή. Η μονάδα μας μεγαλώνει, γιατί ακριβώς έχει αυξηθεί και η ζήτηση των προϊόντων μας: με δύο τύπους μπίρας, φέτος θα ξεπεράσουμε τα 1.500 εκατόλιτρα, υπερδιπλάσια δηλαδή από τα 700 περσινά», λέει, δίνοντας τη δική του εξήγηση για τις ανοδικές τάσεις που εν μέσω κρίσης καταγράφει η Πειραϊκή, πωλούμενη σε κάβες και μεγάλα σούπερ μάρκετ σ΄ όλη την Ελλάδα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου